مدیران شهری حواستان به معلولان شهر هست؟!

ساعت‌ها در صف اتوبوس نشسته بود اما اتوبوس که آمد مثل همیشه برای سوار شدن به مشکل خورد. یاد جمله مشاورش افتاد که گفته بود معلولیت محدودیت نیست و لبخند تلخی زد. از 10 سال پیش که به خاطر تصادف مجبور شد به کمک عصا راه برود، مشکلات زیادی برای رفت وآمد در خیابان پیدا کرد. این اولین‌بار نبود که برای استفاده از وسایل نقلبه عمومی به مشکل می‌خورد.بارها برای سوار شدن به اتوبوس و تاکسی به مشکل خورده بود و یکبار هنگام سوار شدن به مترو عصایش بین در گیر کرد.

مشکل رفت و آمد معلولان در شهر تهران، حرف تازه‌ای نیست.سال‌هاست معلولان برای تردد درسطح شهر با مشکلات زیادی روبرو هستند.بسیاری ازآنها بدون کمک اطرافیانشان نمی‌توانند به راحتی در شهر تردد کنند.

احمد.ق که سال‌هاست با ویلچر رفت و آمد می‌کند، تجربه‌های تلخی برای عبورو مرور در سطح شهر دارد:« تردد در خیابان که به نظر ساده‌ترین کار دنیاست، برای افراد معلول مشکل بزرگی است. متاسفانه در تهران مبلمان شهری برای استفاده همه شهروندان طراحی نشده.البته در سال‌های اخیر شرایط بهتری برای معلولان به وجود آمده است اما این اقدامات به هیچ وجه کافی نیست. هنوز هم معلولان نمی‌توانند بدون داشتن همراه و کمک دیگران در شهر تردد کنند امیدوارم مدیران شهری اقدامات بیشتری برای رفاه حال ما انجام دهند.»

مهسا.ج که به دلیل بیماری ام‌اس برای راه رفتن ازعصا استفاده می کند، معتقد است؛ تردد در شهر و ادارات یکی از بزرگترین مشکلات جامعه معلولان است:«اگر ماشین نداشته باشی و معلول باشی،در تهران به مشکلات زیادی می‌خوری.من به سختی سوار اتوبوس می‌شوم.البته اززمانی که اتوبوس‌های بی‌آر‌تی وجود دارند،وضعیت بهتر شده اما باز هم برای سوار شدن مشکلات زیادی وجود دارد.در بسیاری از ایستگاه‌های مترو آسانسور نیست.معلولی که بر روی ویلچر نشسته چطور می‌تواند از پله برقی استفاده کند؟حتی پیاده‌روها هم برای عبور و مرور ما در نظر گرفته نشده‌اند.ما برای تردد در بسیاری از بانک‌ها و ادارات مشکل داریم.انگار کسی ما را نمی‌بیند.»

معلولان در حالی برای تردد در شهر تهران با مشکلات زیادی روبرو هستند که بحث ایجاد امکانات شهری برای آنها در سال‌های اخیر در بسیاری از شهرهای جهان مورد توجه قرار گرفته است و گفته می‌شود در بسیاری از شهرها استاندارد شهری برای معلولان نوشته شده است.علیرضا فرسایی، کارشناس ارشد معماری و شهرسازی در این ارتباط به برنا می‌گوید:«در بسیاری از شهرها استاندارد شهری برای معلولان وجود دارد.در تهران هم مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن استاندارد مکتوبی برای معلولان تهیه کرده است که متاسفانه اجرا نمی‌شود.به طور مثال همه ایستگاه‌های مترو دارای آسانسور نیستند.حتی بسیاری از ایستگاه‌ها پله برقی ندارند.در بسیاری از خیابان‌های تهران سطح خیابان و ایستگاه اتوبوس هم سطح نیست.پیاده روها برای رفت و آمد نابینایان آماده نشده است.علاوه بر این، ادارات دولتی و بانک‌ها شیب‌راه مخصوص معلولان ندارند و یا اگر دارند شیب تندی دارند که برای رفت و آمد فرد معلول مناسب نیست. نبودن سرویس‌های بهداشتی در سطح شهر هم از دیگر مشکلات معلولان است.در سال‌های اخیر سرویس‌های بهداشتی در سطح شهر و پارک‌ها ساخته شده اما متاسفانه برای معلولان جایی در نظر گرفته نشده است.»

http://www.bornanews.ir/Pages/News-253059.aspx