[صفحه اصلی ]    
بخش‌های اصلی
درباره پایگاه::
اخبار و رویدادها::
مقالات::
قوانین::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
آخرین مطالب بخش
:: کاهش عوامل خطر: هیچ وقت خیلی زود نیست، هیچ وقت خیلی دیر نیست
:: افزایش ۲۴ برابری جمعیت سالمندان طی یک قرن
:: مصاحبه دکتر شریفی : سالمندی آخر خط نیست
:: نگرانی‌ها از حذف ردیف بودجه حمایت از معلولان
:: راه‌اندازی باشگاه‌هایی برای سلامت اجتماعی نوجوانان محلات از سال ۱۴۰۲
:: قانون جوانی جمعیت در موضوع مقابله با سقط نیاز به اصلاح دارد
:: از سوی سازمان بازرسی کل کشور صورت گرفت
:: ۱۶ ورزشکار به اردوی تیم ملی بسکتبال با ویلچر بانوان دعوت شدند توسط · منتشر شده ۵ بهمن ۱۴۰۱ · بروز رسانی شده ۵ بهمن ۱۴۰۱ بانوان بسکتبال با ویل
:: احتمال شناسائی بیماری آلزایمر ده سال پیش از بروز علائم
:: مرکز عملیات هوشمند اورژانس اجتماعی راه‌اندازی می‌شود
:: تجربه لذت بازی با PS۵ برای معلولان
:: نمایشگاه عروسک‌های با نیازهای ویژه و کتاب‌های حسی لمسی برگزار می‌شود
:: ما با هم به رویاهامان می‌رسیم
:: پیام آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد به مناسبت روز جهانی افراد دارای معلولیت
:: قابلیت جدید گوگل پلی به یافتن سریع اپلیکیشن‌های بهینه‌شده برای افراد کم‌توان کمک می‌کند
:: یادداشت مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان به بهانه روزجهانی منع کار کودک
:: رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران : این برچسب که عموم کودکان کار در باندها هستند را قبول ندارم/ مشکل، خانواده فقر است
:: اطلاعیه فراخوان مقاله برای کنفرانس منطقه ای آسیا و اقیانوسیه ۲۰۲۱
:: تفاهم نامه همکاری بین دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی و شبکه ملی توانبخشی کشور امضا شد
:: ثبت‌نام دوره‌های آموزش آنلاین رایگان خیریه رعد ویژه افراد دارای معلولیت آغاز شد
مفاد قانون جامع معلولین

ماده1. دولت موظف است زمینه های لازم را برای تأمین حقوق معلولان، فراهم وحمایت های لازم را از آنها به عمل آورد.

 تبصره. معلول در این قانون به افرادی اطلاق میگردد که به تشخیص کمیسیون پزشکی سازمان بهزیستی براثر ضایعه جسمی، ذهنی،روانی یا توأم ، اختلال مستمر در سلامت و کارایی عمومی وی ایجاد گردد. به طوری که موجب کاهش استقلال فرد در زمینه های اجتماعی و اقتصادی شود.

ماده 2. کلیه وزارتخانه ها، سازمانها وموسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند در طراحی، تولید و احداث ساختمانها و اماکن عمومی و معابر و وسایل خدماتی به نحوی عمل نمایند که امکان دسترسی و بهره مندی از آنها برای معلولان همچون افراد عادی فراهم گردد.

تبصره1. وزارتخانه ها ، سازمانها و موسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظفند جهت دسترسی و بهره مندی معلولان ، ساختمانها و اماکن عمومی ، ورزشی ، تفریحی ، معابر و وسایل خدماتی موجود را در چهارچوب بودجه های مصوب سالانه خود مناسب سازی نمایند.
تبصره 2. شهرداریها موظفند از صدور پروانه احداث و پایان کار برای آن تعداد از ساختمانها و امکان عمومی و معابری که استانداردهای تخصصی مربوط به معلولان را رعایت نکرده باشند خودداری نمایند.
تبصره 3 . سازمان بهزیستی کشور مجاز است بر امر مناسب سازی ساختمانها و اماکن دولتی و عمومی دستگاه های مذکور در ماده فوق نظارت و گزارشات اقدامات آنها را درخواست نماید.
تبصره 4 . آیین نامه اجرایی ماده فوق ظرف سه ماه مشترکا توسط وزارت مسکن و شهرسازی ، سازمان بهزیستی کشور و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد رسید.
ماده 3. سازمان بهزیستی کشور موظف است در چارچوب اعتبارات مصوب در قوانین بودجه سالانه اقدامات ذیل را به عمل آورد:

    الف . تامین خدمات توانبخشی ، حمایتی ، آموزشی و حرفه آموزی موردنیاز معلولان با مشارکت خانواده های معلولان و همکاری بخش غیردولتی (خصوصی ، تعاونی ، خیریه) و پرداخت یارانه (کمک هزینه ) به مراکز غیردولتی و خانواده ها .

  ب. گسترش مراکز خاص نگهداری ، آموزشی و توانبخشی معلولان واجد شرایط (معلولان نیازمند ، معلولان بی سرپرست ، معلولان مجهول الهویه ، معلولان با ناهنجاریهای رفتاری) با همکاری بخش غیر دولتی و پرداخت تسهیلات اعتباری و یارانه (کمک هزینه) به آنها.

  ج. تامین و تحویل وسایل کمک توانبخشی موردنیاز افراد معلول .

  د. گسترش کارگاه های آموزشی ، حمایتی و تولیدی معلولان و ارایه خدمات توانبخشی حرفه ای به معلولان جهت توانمندسازی آنان.

  تبصره . کارگاه های آموزشی ، حمایتی و تولیدی معلولان موضوع ماده فوق از شمول قانون کار مصوب 29/8/1369مستثنی خواهد بود.

ماده 4- معلولان می توانند در استفاده از امکانات ورزشی ، تفریحی ، فرهنگی و وسایل حمل و نقل دولتی (مترو ، هواپیما ، قطار) از تسهیلات نیمه بها بهره مند گردند.

تبصره . وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، سازمان تربیت بدنی و شهرداریها موظفتند کتابخانه ، اماکن ورزشی ، پارک و امکان تفریحی خود را به نحوی احداث و تجهیز نمایند که امکان بهره مندی معلولان فراهم گردد.
ماده 5. افراد تحت سرپرستی معلولان با معرفی سازمان بهزیستی کشور تحت پوشش بیمه خدمات درمانی و معلولان تحت پوشش بیمه خدمات درمانی و بیمه مکمل درمانی قرار می گیرند.

ماده 6. یکی از فرزندان اولیایی که خود ناتوان و معلول بوده (هر دو یا یکی از آنها معلول باشد) و یا حداقل دو نفر از فرزندان آنها ناتوان و معلول باشد از انجام خدمت وظیفه عمومی معاف می گردد.

تبصره . همسرانی که زن ناتوان و معلول خود را سرپرستی می نمایند مادامی که سرپرستی همسر ناتوان و معلول را برعهده داشته باشند از انجام خدمت وظیفه عمومی معاف می گردند.

ماده 7. دولت موظف است جهت ایجاد فرصت های شغلی برای افراد معلول تسهیلات ذیل را فراهم نماید:
الف. اختصاص حداقل سه درصد از مجوزهای استخدامی (رسمی ، پیمانی ، کارگری) دستگاه های دولتی و عمومی اعم از وزارتخانه ها ، شرکتها و موسسات ، شرکتها ، نهادهای عمومی و انقلابی و دیگر دستگاه هایی که از بودجه عمومی کشور استفاده می نمایند به افراد معلول واجد شرایط .

  ب. تامین حق بیمه سهم کارفرما توسط سازمان بهزیستی کشور و پرداخت آن به کارفرمایانی که افراد معلول را به کار می گیرند .

  ج. پرداخت تسهیلات اعتباری به واحدهای تولیدی ، خدماتی ، عمرانی و صنفی و کارگاه های تولیدی حمایتی در مقابل اشتغال افراد معلول به میزانی که در قوانین بودجه سالانه مشخص می گردد .
د. پرداخت تسهیلات اعتباری خوداشتغالی (وجوه اداره شده) به افراد معلول به میزانی که در قوانین بودجه سالانه مشخص می گردد.

  ه . پرداخت تسهیلات اعتباری (وجوه اداره شده) جهت احداث واحدهای تولیدی و خدماتی اشتغالزا به شرکتها و موسساتی که بیش از شصت درصد سهام و سرمایه آنها متعلق به افراد معلول است.
و. اختصاص حداقل شصت درصد از پستهای سازمانی تلفنچی (اپراتور تلفن) دستگاه ها ، شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی به افراد نابینا و کم بینا و معلولان جسمی ، حرکتی .

  ز. اختصاص حداقل شصت درصد از پست های سازمانی متصدی دفتری و ماشین نویسی دستگاه ها ، شرکتها و نهادهای عمومی به معلولین جسمی ، حرکتی.

تبصره 1. کلیه وزارتخانه ها ، سازمانها ، موسسات و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی مجازند تا سقف مجوزهای استخدامی سالانه خود ، افراد نابینا و ناشنوا و معلولین ضایعات نخاعی واجد شرایط را رأسا به صورت موردی و بدون برگزاری آزمون استخدامی به کار گیرند.

  تبصره 2. سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور موظف است سه درصد از مجوزهای استخدامی سالانه وزارتخانه ها ، سازمانها ، موسسات دولتی ، شرکتها و نهادهای عمومی و انقلابی را کسر و در اختیار سازمان بهزیستی کشور قرار دهد تا نسبت به برگزاری آزمون استخدامی اختصاصی برای معلولین واجد شرایط با همکاری سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور اقدام و معلولین واجد شرایط پذیرفته شده را حسب مورد به دستگاه مربوطه معرفی نماید.

  تبصره 3. سازمان بهزیستی کشور مجاز است در قالب اعتبارات مصوب خود ، صندوق فرصت های شغلی معلولان و مددجویان بهزیستی را ایجاد و اساسنامه آن را به تصویب هیات وزیران برساند.

  تبصره 4. سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور موظف است آموزش های لازم فنی و حرفه ای را متناسب با بازار کار برای معلولان به صورت رایگان و تلفیقی تامین نماید.

ماده 8. معلولان نیازمند واجد شرایط در سنین مختلف می توانند با معرفی سازمان بهزیستی کشور از آموزش رایگان در واحدهای آموزشی تابعه وزارتخانه های آموزش و پرورش ، علوم ، تحقیقات و فناوری ، بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و دیگر دستگاه های دولتی و نیز دانشگاه آزاد اسلامی ، بهره مند گردند.
تبصره . آیین نامه اجرایی این ماده مشترکاً توسط سازمان بهزیستی کشور و وزارتخانه های مذکور و دانشگاه آزاد اسلامی ظرف مدت دو ماه پس از ابلاغ این قانون تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
ماده 9. وزرات مسکن و شهرسازی ، بانک مسکن و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی موظفند حداقل ده درصد از واحدهای مسکونی احداثی استیجاری و ارزان قیمت خود را به معلولان نیازمند فاقد مسکن اختصاص داده و با معرفی سازمان بهزیستی کشور در اختیار آنان قرار دهند.

تبصره 1. سیستم بانکی کشور مکلف است ، تسهیلات اعتباری یارانه دار مورد نیاز احداث و خرید مسکن معلولان را تأمین کند و به معلولان یا تعاونی های آنها و یا موسسات خیریه ای که برای معلولان مسکن احداث می نمایند پرداخت کند.

  تبصره 2. سازمان ملی زمین و مسکن موظف است زمین مورد نیاز احداث واحدهای مسکونی افراد معلول فاقد مسکن را به نرخ کارشناسی تهیه و در اختیار افراد مذکور یا تعاونی ها و موسسات خیریه ای که برای آنان مسکن احداث می نمایند قرار دهد.

  تبصره 3. معلولان از پرداخت هزینه های صدور پروانه ساختمانی ، آماده سازی زمین و عوارض نوسازی معاف می گردند.

  تبصره 4. سازمان بهزیستی کشور موظف است در قالب اعتبارات مصوب خود در قوانین بودجه سالانه و کمکهای یارانه ای اشخاص حقیقی و حقوقی نسبت به احداث واحدهای مسکونی برای معلولان و مددجویان اقدام و مالکیت یا بهره برداری آنها را مطابق آیین نامه ای که سازمان بهزیستی کشور با همکاری وزارت مسکن و شهرسازی و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تهیه و به تصویب هیات وزیران می رسد به معلولان و مدد جویان واحد شرایط واگذار نماید.

ماده 10. میزان کمک هزینه (یارانه) پرداختی سازمان بهزیستی کشور به مراکز غیردولتی (روزانه و شبانه روزی) بابت نگهداری ، خدمات توانبخشی و آموزشی و حرفه آموزی معلولان همه ساله با درنظر گرفتن نرخ تمام شده خدمات و تورم سالانه مشترکا توسط سازمان بهزیستی کشور و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور وزارت بازرگانی تهیه و قبل از خرداد ماه هر سال به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.
ماده 11. مرکز آمار ایران مکلف است در سرشماری های عمومی جمعیت کشور به نحوی برنامه ریزی نماید که جمعیت افراد معلول به تفکیک نوع معلولیت آنها مشخص گردد.

ماده 12. سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران موظف است حداقل دو ساعت از برنامه های خود را در هر هفته در زمان مناسب به برنامه های سازمان بهزیستی کشور و آشنایی مردم با توانمندیهای معلولین اختصاص دهد.

ماده 13. سازمان بهزیستی کشور موظف است با ایجاد ساز و کار مناسب ، نسبت به قیمومیت افراد معلول اقدام نماید ، دادگاهها موظفند در نصب یا عزل قیم افراد معلول صرفا از طریق سازمان مذکور عمل و مبادرت به صدور حکم نمایند.

تبصره 1. سازمان بهزیستی کشور موظف است جهت دفاع از حقوق افراد معلول ، در محاکم قضایی وکیل تعیین نموده و به دادگاه مربوطه معرفی کند.

  تبصره 2. آیین نامه اجرایی این ماده ظرف مدت سه ماه مشترکا توسط سازمان بهزیستی کشور و وزارت دادگستری تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

ماده 14. مودیان مالیاتی می توانند از طریق سازمان بهزیستی کشور و با نظارت آن جهت احداث مراکز توابخشی ، درمانی و حرفه آموزی و مسکن مورد نیاز افراد معلول اقدام نمایند . گواهی هزینه مودیان مالیاتی در موارد فوق که به تایید سازمان بهزیستی کشور رسیده باشد به عنوان هزینه قابل قبول مالیایت آنان تلقی می گردد.

تبصره . آیین نامه اجرایی این ماده مشترکا توسط سازمان بهزیستی کشور و وزارت امور اقتصادی و دارایی ظرف مدت سه ماه پس از ابلاغ قانونی تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

ماده 15. روسای سازمانهای بهزیستی استانها مجازند در جلسات شورای برنامه ریزی و توسعه استان و گروه های کاری آن به عنوان عضو شرکت نمایند.

تبصره . به منظور کمک به اشتغال معلولان و مددجویان رئیس سازمان بهزیستی کشور مجاز است در جلسات شورای عالی اشتغال شرکت نماید.

ماده 16. اعتبار مورد نیاز اجرای این قانون از محل منابع زیر تامین می گردد:

1. محل اعتباراتی که دستگاهها و نهادها حسب وظایف قانونی در قوانین بودجه سالانه منظور می نمایند.
2. از محل اعتبارات هزینه ای و تملک سرمایه ای سازمان بهزیستی کشور که تاکنون از محل اعتبارات مذکور خدمات لازم را به معلولان ارایه می داده است.

  3. از محل وجوه واصله از اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها در کشور.

  4. از محل صرفه جویی در هزینه های دستگاه ها و شرکتهای دولتی و نهادهای عمومی که میزان سالانه آن برای هر یک از دستگاه ها و شرکت ها و نهاد ها را هیأت وزیران مشخص می نماید.

  تبصره 1. آیین نامه اجرایی این ماده توسط سازمان بهزیستی کشور و سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور تهیه و به تصویب هیات وزیران خواهد رسید.

  تبصره 2. آن تعداد یا بخشی از مواد این قانون که نیاز به اعتبار جدیدی داشته باشد مادامی که اعتبار لازم از محل منابع مذکور در این ماده .تامین نگردد ، اجرا نخواهد شد.

:: مددکاران ایرانی در جزایر دورافتاده ::

حرفه مددکاری در ایران از محافل علمی دنیا فاصله دارد؛
مددکاران ایرانی در جزایر دورافتاده

مریم پاپی

مددکاری ایران به مناسبت سالگرد پنجاه‌سالگی‌، عمر خود را مرور می‌کند. مددکاری ایران می‌خواهد سال آینده از خود سوال کند که چرا دستاوردهای این علم در ایران ناشناخته‌است؟ چرا 50 سال برای شناساندن یک حرفه به جامعه کافی نبوده؟ چرا بضاعتی ندارد و چرا حتی از نظام‌مندی علمی دور مانده‌است؟ و چرا مددکاران اجتماعی کشور به جزیره‌های دورافتاده از هم شبیه شده‌‌اند؟
مددکاران اجتماعی ایران متهمند و در عین حال قربانی. متهم پرونده آسیب‌های اجتماعی که روز به روز به قربانیانش افزوده می‌شود و قربانی دیدگاه حاکم و مسوولا‌نی که طبقه‌بندی مشکلا‌ت اجتماعی را هم نمی‌دانند. مددکاران اجتماعی ایران، سالی یکبار به مناسبت 13 رجب که آن را روز مددکار نامیده‌اند در یک همایش سراسری گردهم می‌آیند، حتی اگر بضاعت پرداخت هزینه سالن همایش را هم نداشته باشند و مجبور شوند در فضای کوچک دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علا‌مه طباطبایی تهران -که انجمن مددکاری را هم اسکان داده- سر کنند.
هیچ آماری از تعداد افرادی که در ایران در حرفه مددکاری اشتغال دارند، وجود ندارد. تنها می‌دانیم که انجمن مددکاری ایران یک هزار عضو دارد و چهار هزار نفر از دانشگاه‌های مختلف کشور در رشته‌های مددکاری و خدمات اجتماعی فارغالتحصیل شده‌اند.
مددکاران اجتماعی ایران در استخدام سازمان‌های مختلفی از جمله بهزیستی، وزارت بهداشت، سازمان زندان‌ها، بخش رفاهی بانک‌ها، شرکت‌ها، کارخانجات، ناجا، قوه قضاییه، آموزش و پرورش و ... هستند اما برخی از آنها در حرفه خود به کار گرفته نشده‌اند. حتی در وزارتخانه‌ای همچون آموزش و پرورش که حضور مددکاران برای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی ضروری است، معدود مددکاران موجود هم بیشتر در حوزه مشاوره فعالیت می‌کنند.
در چنین شرایطی است که مددکاران معتقدند مسوولا‌ن تصمیم‌ساز کشور در عرصه اجتماعی کمتر مددکاری را می‌شناسند. به اعتقاد سیدجلا‌ل ساداتیان- عضو انجمن مددکاری ایران و مدرس دانشگاه- وقتی مسوولا‌ن اجتماعی عرصه جامعه را نمی‌شناسند، با معضلا‌ت ناشی از این مشکلا‌ت هم آشنایی ندارند. او می‌گوید: <این شاید ادعای بزرگی باشد ولی قابل اثبات است. به این معنا که برخی حتی مراحل شکل‌گیری بحران‌های اجتماعی را هم نمی‌دانند. ما می‌گوییم اول یک مساله اجتماعی به وجود می‌آید، این مساله کم کم می‌تواند به سمت یک معضل و آسیب حرکت کند و این آسیب اجتماعی در مراحل بالا‌تر، تبدیل به یک بحران اجتماعی شود. برخی از مسوولا‌ن حوزه اجتماعی، حتی این مراحل را نمی‌دانند. برخی از این مسائل اجتماعی را به عنوان بحران یا آسیب تلقی می‌کنند. این موجب می‌شود در صحبت‌‌ها و برنامه‌ریزی‌هاشان دچار مشکل باشند و یا اینکه در درمان این مسائل یا حتی در پیشگیری آنها راه را اشتباه بروند.>
این مدرس رشته مددکاری با ذکر مثالی از موضوع طلا‌ق، برداشت‌های اشتباهی را که در عرصه آسیب‌های اجتماعی وجود دارد، بیشتر توضیح می‌دهد: <یکی از مسوولا‌ن چندی پیش اعلا‌م کرده بود که زنان طلا‌ق گرفته جزو آسیب‌دیدگان اجتماعی هستند. در حالی که هر کسی که طلا‌ق گرفته، لزوما دچار آسیب اجتماعی نیست. تنها برخی از طلا‌ق‌گرفته‌ها می‌توانند در مسیر آسیب اجتماعی قرار بگیرند و گاهی اگر فرد طلا‌ق نگیرد ممکن است مساله‌اش تبدیل به آسیب اجتماعی شود.>


مددکاری را به مددکاران بسپارید
محترم رمضانلو، عضو هیات‌مدیره انجمن مددکاری و عضو هیات علمی دانشگاه رودهن، لحظاتی پیش از آنکه پاسخ نگرانی مادر یکی از دانشجویانش درباره آینده شغلی فرزندش را بدهد، به شناخته‌نشدن شغل مددکاری و ورود افراد بدون تخصص به این شغل حساس گلایه می‌کند. به اعتقاد او، مساله مددکاری شناخته نشدن جایگاهش نیست؛ بلکه مساله شناخت دقیق از این حرفه است. او می‌گوید: <اگر یک پزشک را بردارید به جایش یک دکترای ادبیات بگذارید، نمی‌تواند کار پزشک را انجام دهد. ما به جسم این قدر بها می‌دهیم که عوض کردن جای پزشک را جرم می‌دانیم، ولی درباره مددکار که باید به تمام ابعاد و اعماق موجودیت انسان فکر کند، چنین حساسیتی نداریم.>
ساداتیان نیز این مشکل را به شکل دیگری بیان می‌کند: <پیشگیری و درمان آسیب‌های اجتماعی زندگی امروز به افرادی احتیاج دارد که کارشناس مساله باشند. تا می‌گوییم کارشناس فکر می‌کنند منظورمان این است که یک لیسانس داشته باشد. ولی منظور ما کسی است که کار را بداند و بشناسد. کسانی که کار کرده و تجربه داشته باشند باید در مسند امور قرار گیرند. اگر چنین باشد، مددکاران هم در برنامه‌ریزی، هم در اجرا و هم در مدیریت‌های میانی می‌توانند تاثیرگذار باشند.>
ورود و دخالت افراد غیرمتخصص به شغل مددکاری، از اجرا تا مدیریت‌های میانی و برنامه‌ریزی‌های کلا‌ن به چشم می‌خورد. رمضانلو در این باره می‌گوید: <مدیریت را رشته‌های دیگر انجام دهند ولی مددکاری را به دست مددکاران بسپارند. هیچ تخصصی ویژگی‌های یک مددکار را ندارد. چندی پیش در یک سازمان غیردولتی فعالیت می‌کردم. نیروی انتظامی به ما اعلا‌م کرد که حق ندارید بازدید از منزل داشته باشید چون به مجوز دادستانی نیاز دارد. این نشان می‌دهد که مردم هنوز نمی‌دانند کار مددکار چیست.> او می‌افزاید: < نیکوکاری فطرت همه انسان‌هاست اما نیکوکاری باید با تحولا‌ت جهانی هماهنگ باشد. من از عوام که خیر و نیکوکارند گلایه ندارم. از متخصصان گلایه‌مندم که جای مددکاری را با تخصص‌های دیگر پر می‌کنند، شرح وظایف مددکاری را نمی‌شناسند و گروه‌های هدف مددکاری را که همه انسان‌ها هستند متضرر می‌کنند.> فراموش شدن جنبه‌های مختلف کار یک مددکار و تاکید بر اجرای ناقص بخشی از وظایف که به درمان مقطعی مشکلا‌ت افراد می‌پردازد، مساله دیگری است که مددکاری را از اصل واقعی‌اش دور می‌کند. تغییر کارایی یک مددکار به حسابداری که قبض رایگان یا تخفیف برای بیمار می‌نویسد، از نمودهای این پدیده است. این در حالی است که تخفیفی که ممکن است در بیمارستان به یک بیمار خاص داده شود، بخشی از راه حل درمانی برای آن بیمار تلقی می‌شود.
ساداتیان صحبت‌هایش را چنین ادامه می‌دهد:<شما اگر با یک گرسنه مواجه شوید، یک ماهی به او بدهید به عنوان قدم اول قابل قبول است ولی اگر مددکاری در جهت خاص خودش حرکت کند، تازه این شروع کار است. یعنی شما باید هم به فرد ماهیگیری بیاموزید، هم اینکه وسیله‌های ماهی‌گرفتن را خودش تولید کند. امروز افراد جامعه هیچ‌یک از این کمک‌ها را دریافت نمی‌کنند. به دلیل اینکه شیرازه امور مشکل دارد و حلقه‌های مجموعه مسائل اجتماعی از هم گسسته شده‌است.> ‌ تعداد محدودی مددکار که در رشته خود مشغول فعالیت هستند نیز امکانات و اختیارات لا‌زم را برای کمک به مراجعانشان در اختیار ندارند. اختیار آنها در نهایت به تخفیف در خدمات یا معرفی افراد جهت دریافت وام (آن هم بدون دخالت در پروسه دریافت وام و یافتن ضامن) بسنده شده‌است.
زهره صفاری‌فر، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی استان تهران و عضو هیات‌مدیره انجمن مددکاری در این خصوص می‌گوید:<بعضی از مددکاران بهزیستی محیط امن و اتاقی که در حرفه ما تعریف شده را هم ندارند. در اتاق‌هایی می‌نشینند که تعداد مددکاران بیش از حد استاندارد است و به خاطر محدودیت‌هایی همچون وسیله نقلیه، بازدیدها به سختی صورت می‌گیرد.>


مددکاری منابع آموزشی ندارد
دور ماندن آموزش مددکاری از پیشرفت‌های علمی دنیا و تربیت نشدن مددکاران متخصص، ارائه خدمات به اقشار مختلف مردم، یکی دیگر از کاستی‌های عمده مددکاری ایرانی به شمار می‌رود. این انتقادات تا آنجا پیش‌می‌رود که برخی مدرسان دانشگاه منابع علمی تالیفی برای تدریس این رشته در دانشگاه را تنها یک کتاب و یک جزوه عنوان می‌کنند. اما حسین آقاجانی، عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد و نایب رئیس انجمن مددکاری ایران می‌گوید: <ما در حال حاضر به طور متوسط با توجه به تعداد دانشجویانمان، بیش از 25 کتاب مددکاری ترجمه و تالیف شده‌است که حدود 10 تای آنها تالیفی است.>
اما این مدرس دانشگاه در ادامه صحبت‌هایش به این نکته اشاره می‌کند که سال‌هاست با منابع دانشگاه‌های معتبر دنیا ارتباط نداریم، امکان مالی شرکت در سمینارهای علمی جهانی را از دست داده‌ایم. او ادامه می‌دهد:< به طور کلی از نظر تولید منابع علمی مشکل داریم. این تنها مربوط به رشته مددکاری نمی‌شود. در رشته‌ای مثل روابط عمومی هم این کمبود منبع وجود دارد.>
آقاجانی در پاسخ به افرادی که منابع خارجی را برای تدریس مددکاری چندان مفید نمی‌دانند و معتقدند مددکاری باید در هر منطقه بنا به نیازها و فرهنگ آن جامعه بومی شود، می‌افزاید: <ما اعتقاد داریم هر دو زاویه را باید دید. از منابع خارجی باید استفاده کنیم ولی در چارچوب مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی ایران.> نایب رئیس انجمن مددکاری در مقابل این پرسش که چرا انجمن مددکاری وظیفه یکپارچه‌سازی جامعه مددکاری و به روز کردن منابع آموزشی این رشته را به عهده نمی‌گیرد، می‌گوید: <انجمن هر هفته جلساتی دارد که طی آنها منابع و کتاب‌‌های مددکاری را در سطح دنیا جمع‌آوری می‌کند، دانشگاه‌های معتبر دنیا را معرفی می‌کند. این انجمن با دانشجویان سراسر ایران هم ارتباط تنگاتنگی دارد.>


نخستین گام‌های آشنایی
تا سال گذشته که گروهی از دانشجویان رشته مددکاری دانشگاه رودهن به مدیریت یکی از استادان خود، همزمان با روز مددکار برای دانشجویان مددکاری دانشگاه‌های مختلف کشور جشن فارغالتحصیلی برگزار کردند، دانشجویان و استادان دانشگاه‌های مختلف، از وجود رشته مددکاری در مناطق مختلف کشور آگاهی نداشتند. این جشن نقطه آغاز تشکیل کانون کارشناسان خدمات مددکاری بود.


محترم رمضانلو همان استاد دانشجویان مددکاری دانشگاه رودهن است. در حالی که هیچ کس در ایران حتی تعداد دقیق دانشگاه‌های موجود کشور که رشته‌های مددکاری و خدمات اجتماعی در آنجا تدریس می‌شده را نمی‌دانست، او از طریق راهنمای تلفن، 13 دانشگاه را در ایران شناسایی کرده‌است؛ دانشگاه‌های گناباد، شوشتر، رودهن، اراک، خمینی‌شهر، نجف‌آباد و کرمان از این جمله‌اند. علا‌وه بر نبود هیچ تبادل علمی، تجربه و امکانات میان دانشگاه‌های مددکاری، اختلا‌ف سلیقه اساتید دانشگاه‌های مختلف نیز بر دوری مددکاران دانشگاه‌های مختلف افزوده‌است. از میان بردن تاثیرات این اختلا‌ف سلیقه‌ها بر تعامل دانشگاه‌ها با یکدیگر، یکی دیگر از اهداف تشکیل کانون کارشناسان خدمات مددکاری بود. چنانکه علی صادقی، معاون روابط عمومی کانون دانشجویی - فارغالتحصیلی کارشناسان خدمات مددکاری با اشاره به اینکه دانشجویان مددکاری تصمیم گرفته‌اند با تشکیل این کانون اعلا‌م کنند که با هم هیچ مشکلی ندارند، می‌گوید: <رشته‌های مددکاری، ‌خدمات اجتماعی و رشته‌های پیوسته و وابسته اینها می‌توانند عضو شوند.>
علی صادقی با تاکید بر اینکه ما اصلا‌حات را از پایین به بالا‌ انجام دهیم، می‌افزاید: <مددکاری هم باید نظامی مانند روانشناسی و پزشکی پیدا کند. درست است که اکنون انجمن تفکرات نظام‌مند شدن را پیگیری می‌کند اما کافی نیست.> رمضانلو نیز از برگزاری نخستین کنفرانس مددکاری اجتماعی ایران اسفند 86 در گناباد خبر می‌دهد و می‌گوید:<امیدواریم ایجاد هماهنگی میان دانشگاه‌ها به بهبود ساختار، مفاد آموزشی یکسان منجر شود.>
غیر از مشکلا‌ت بیرونی، انتقاداتی نیز به بدنه مددکاری وارد است. امیر محمود حریرچی، رئیس گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی استاد دانشگاه علوم بهزیستی، از طرفداران این نظر است. او می‌گوید: <من این جسارت و شجاعت را در فارغالتحصیلا‌ن مددکاری نمی‌بینم که از مسوولا‌ن حقوق مردم را مطالبه کنند، مددکاران اجتماعی نیز اکنون مانند بسیاری از حرف دیگر، کاسب شده‌اند و به دنبال پول هستند و به خصوص از زمان ایجاد کلینیک‌های مددکاری این موضوع تشدید شده است.> مددکاری ایران تا شرایط آرمانی که بتواند به انسان‌ها کمک کند توانمندی‌های خود و جامعه‌شان را بشناسند و زندگی در شأن انسان داشته باشد، فاصله زیادی دارد. تحول در آموزش، نگرش،‌ساختارها، تشکیلا‌ت، دید سازمان مدیریت و ادارات، از جمله مواردی است که کارشناسان برای ایجاد تحول در مددکاری کشور ضروری می‌دانند. سید جلا‌ل ساداتیان که در شرایط موجود امید چندانی به بهبود وضعیت مددکاری در کشور ندارد، صحبت‌هایش را چنین پایان می‌دهد:<به هر حال جامعه مددکاری تلا‌ش می‌کند خودش را حفظ کند، آموزش‌هایش را به روز کند، مجموعه نیروهایش را منسجم نگه‌دارد تا اگر روزی عقلا‌نیت حاکم شد، این نیروها وجود داشته باشند که بتوانند در خدمت نظام و مردم باشند.

• روزنا

  
تسهیلات مطلب
سایر مطالب این بخش سایر مطالب این بخش
نسخه قابل چاپ نسخه قابل چاپ
ارسال به دوستان ارسال به دوستان


CAPTCHA
::
دفعات مشاهده: 4207 بار   |   دفعات چاپ: 2217 بار   |   دفعات ارسال به دیگران: 94 بار   |   0 نظر
اولین سایت مددکاری اجتماعی ایران http://www.socialworkeriran.com
Persian site map - English site map - Created in 0.08 seconds with 44 queries by YEKTAWEB 4645