در کنار حرم شریف ثامن الحجج(ع) درخواست از رییس جمهور! می گوید سلام من را به آقای رییس جمهور برسانید و البته مراتب تشکر ما را هم به ایشان اعلام کنید و این را هم بگویید که ما جوانان نیاز به کار داریم و رفع مشکل اشتغال جوانان از آرزوهای ما و خانواده های ماست... با داشتن مشکلات فراوان، زندگی آرامی داریم اما به علت اینکه همسرم شغل ندارد نمی توانیم بچه دار شویم چون مجبوریم با خانواده همسرم زندگی کنیم و نه خانه ای داریم و نه سرپناهی از خودمان ، بنابراین از دکتر احمدی نژاد می خواهم مسئولان را موظف کنند به نیازهای معلولان توجه بیشتری داشته باشند. پرونده ویژه/ پریسا جلالی مراسم نمادین ازدواج های دسته جمعی چند سالی است که با هدف تبلیغ ساده زیستی و ترویج فرهنگ ازدواج آسان در دانشگاه های مختلف اعم از آزاد و دولتی رواج یافته است. دستیابی به این هدف که جوانان دانشجو به راحتی بتوانند ازدواج کنند، یکی از موارد مهمی است که البته افزایش زوج های جوان نسبت به سال گذشته نیز موید رسیدن به این هدف و تبلیغ ساده زیستی و آغاز یک زندگی به دور از تجملات است. امسال نیز مراسم جشن های نمادین ازدواج جوانان در قالب گروه های مختلف از سوی نهادهایی چون نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، سازمان ملی جوانان، کمیته امداد، انجمن حمایت از معلولان ایران، کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور و ...برگزار شد. در این مراسم در جمع دانشجویان جوان حاضر شدیم و پای صحبت ها و درددل های ایشان نشستیم. صحبت هایی که با رییس جمهوری دارند از فراز و نشیب های پیوند مشترکشان خیلی بدیع و جالب بود. ثریا شیرازی 24 ساله می گوید در دانشگاه تهران با همسرش آشنا شده است و پس از کلی ماجراهایی که معمولا در آغاز یک زندگی مشترک هم رخ می دهد، بالاخره با هم ازدواج کرده اند. وی می گوید: باورم نمی شود که در مشهد هستم و در این مراسم شرکت کرده ام. شیرازی در پاسخ به این سوال که آیا برگزاری مراسم ازدواج دانشجویی به صورت فعلی مناسب است؟ اظهار خرسندی می کند و می گوید: حالا که شرایط به گونه ای رقم خورده که آغاز زندگی مشترکمان با زیارت امام رضا (ع) شروع می شود، خیلی بهتر است. وقتی می پرسم چگونه با برگزاری این جشن آشنا شده، می گوید: روی بورد دانشگاه اطلاعیه ای نصب شده که در آن از دانشجویانی که از آبان ماه سال 85 تا آبان سال 86 عقد کرده بودند خواسته شده بود فتوکپی عقدنامه و شناسنامه خود را بیاورند تا برای جشن ثبت نام کنند و ما هم... خدا خواست به هم برسیم وی می گوید: البته خدا خواست ما به هم برسیم و خانواده هایمان هم کمکمان کردند. البته شوهرم بیکار است و حالا که می بایست به دور از خانواده هایمان زندگی کنیم و مستقل شویم نمی دانیم باید چگونه مخارج زندگیمان را تامین کنیم. شیرازی می گوید سلام من را به آقای رییس جمهور برسانید و البته مراتب تشکر ما را هم به ایشان اعلام کنید و این را هم بگویید که ما جوانان نیاز به کار داریم و رفع مشکل اشتغال جوانان از آرزوهای ماست. دانشجوی دیگری نیز که خود را زینب رحیمی معرفی می کند، می گوید: من و همسرم از شهرستان دماوند آمده ایم. وی معتقد است:با برپایی مراسم جشن ازدواج های دسته جمعی انگیزه برای ازدواج جوانان بیشتر می شود. حتی ذهنیت های منفی که افراد از ازدواج دارند هم تغییر می یابد. این در واقع نوعی تبلیغ برای ازدواج درست و موفق است. که مسئولان در این زمینه خیلی خوب اقدام کرده اند. او در مورد این آشنایی ها در محیط دانشگاه، می گوید: به هر حال آشنایی هایی که در محیط دانشگاه بوجود می آید بهتر از دیگر انواع آن است، البته درست است که تمام افرادی که سعی در آشنایی دارند قصد ازدواج ندارند اما به مراتب از ازدواج هایی که بدون هیچ شناختی صورت می گیرد بهتر است. وی ادامه می دهد: به هر حال اغلب دانشجویان چهار سال را در کنار یکدیگر هستند و بهتر می توانند همدیگر را بشناسند. دوست دارم بگویم، خسته نباشید این دختر جوان 23 ساله در مورد برگزاری جشن دیگری با حضور خانواده ها می گوید: در این مراسم فقط عروس و دامادها می توانند شرکت کنند در صورتی که خانواده هایمان در جشن شرکت ندارند. چقدر خوب بود که با حضور خانواده ها جشن عروسی برپا می شد و دیگر لزومی نبود هزینه دیگری را بپردازیم و مراسم دیگری هم در شهر خودمان بگیریم. وی می گوید: اما اگر فردی وضعیت اقتصادی مناسبی نداشته باشد می تواند با کمی اغماض به همین جشن اکتفا کند. رحیمی می گوید: دوست دارم به آقای احمدی نژاد فقط بگویم، خسته نباشید. معنویات را جایگزین تشریفات کنید "سعید. ج" هم از شهر قم به مشهد آمده و همسرش در یکی از دانشگاه های تهران مشغول به تحصیل است و از طریق معرفی یکی از نزدیکان با هم آشنا شده و ازدواج کرده اند. وقتی می پرسم خواسته شما از رییس جمهور چیست؟ می گوید: ایشان خود، به خوبی در حال انجام وظیفه اند. وی برگزاری این گونه مراسم را برای ازدواج جوانان موثر می داند اما معتقد است: با این تشریفات و تجملات خیر. چون اصلا نیازی به این همه تشریفات نیست حتی ساده تر از این هم می توان عروسی کرد. سعید می گوید: شاید اگر کمی معنوی تر یا ساده تر بود بهتر می شد تا لااقل طرفین با معنای واقعی زندگی آشنا شوند. سمیرا شرافت نیا 24 ساله و دانشجوی دانشگاه مشهد است. وی اولین و مهمترین مشکل جوانان دانشجویی را که در آستانه ازدواج هستند، اشتغال می داند و خاطرنشان می کند نداشتن امکانات زندگی نتیجه نداشتن کار و شغل است که موجب مشکلات بسیاری در زندگی جوانان می شود. شرافت نیا در پاسخ به این سوالمان که خواسته شما از رییس جمهور چیست؟ می گوید: همسرم دانشجو است و خودم هم فارغ التحصیل دانشگاه فردوسی مشهد با معدل 17/17 ولی متاسفانه شرایط کاری مناسب با رشته ام را ندارم. زیرا شرایط استخدام بسیار خاص است و اغلب قشر خاصی جذب می شوند. رشته تحصیلی اش مدیریت است و مایل است که بتواند در زندگی مشترک کمک موثری در تامین مشکلات مالی و هزینه های زندگی داشته باشد. او برگزاری این گونه مراسم های ازدواج دانشجویی را مناسب ارزیابی می کند و می افزاید: بسیار خوب است که گروهی از زوج های جوان را دور هم جمع کرده اند که همه با هم در کنار هم به بررسی مشکلات و راه های بهتر زندگی کردن بپردازند همچنین مشاهده تعداد زیادی زوج جوان که همگی در یک روز به خانه بخت می روند هم جالب و هم روحیه ساز است. انجمن حمایت از معلولان ایران هم یکی از میزبانان جشن های دسته جمعی است؛ مراسم جشن ازدواج و اردوهای جوانان مجرد و زوج های معلول را برپا کرده است. در این مراسم یکی از معلولان که مایل نیست نامش را ذکر کند، معتقد است: مسکن مناسب با معلولیت یک جوان معلول خواسته همه معلولان است. همچنین داشتن بیمه های تکمیلی، شغل مناسب جهت تامین آینده و برخورداری از وسیله نقلیه مناسب جهت کاهش مشکلات ایاب و ذهاب. این معلول نخاعی می گوید: ایجاد فضای مناسب در جامعه که به معلول حق زندگی بدهد و او را محدود و ممنوع نکند از دیگر خواسته های ماست البته می دانیم که تا کنون هم توجه خوبی شده اما بهتر است با توجه به مشکلات عام معلولان به آنها توجه شود. شغل می خواهیم مهدی سرتیپی فرد دیگری است که به همراه همسرش در مراسم جشن ازدواج معلولین شرکت کرده است. او می گوید: به نظر من خواسته یک معلول از ریاست محترم جمهور این است که در جامعه شناخته شده و مطرح شود. وی مهمترین خواسته معلولان را ایجاد فرصت اشتغال اعلام می کند تا به نحو احسن بتواند توانایی خود را مطرح کند. او همچنین می گوید: مساله دیگر وام ازدواج است که واقعا نیازمند آن هستیم اما ما از هر دوی آن محروم هستیم. "م. ر" هم می گوید: برگزاری این گونه مراسم خیلی خوب است. البته این مساله که شرایط برای همسرگزینی هم در اینجا فراهم می شود و افراد معلول و مجرد با یکدیگر آشنا شده و اگر قصد ازدواج داشتند می توانند نمونه مورد نظر خود را انتخاب کنند هم نکته مثبت برگزاری این مراسم است. من خودم در یکی از همین مراسمی که برگزار می شد با همسرم آشنا شدم و امسال با هم ازدواج کردیم. مهدی طاهر فرد، شخص دیگری است که به همراه همسرش در مراسم شرکت کرده است. می گوید: از رییس جمهور کشورمان می خواهیم برای رفاه، اشتغالو مسکن معلولین، مسئولان را موظف کنند که راهکارهای بهتر و جدی تری ارائه و عملی کنند. البته پیش از این متاسفانه هرچه ما می شنیدیم بیشتر در حد شعار و حرف بود اما گویا وضع معلولان هم در حال تغییر و رو به بهبود است. وی می افزاید: مسئولان بدانند که معلولین برای ازدواج نیاز به کار دارند و نیازمند خانه هستند. از نظر حداقل های زندگی باید تامین باشند. فقط صحبت کردن هیچ دردی را از ما دوا نمی کند. و خانه ای کوچک و محقر معلولانی که در این جمع حاضرند اغلب معتقدند که ایجاد اشتغال و فراهم ساختن شرایط مناسب زندگی به صورت مستقل از خانواده ها امر مهمی است که مسئولان باید به آن توجه کنند تا مشکل ازدواج جوانان معلول نیز حل شود. طاهر فرد می گوید: ساختار شهری از نظر عبور و مرور، قوانینی که وضع شده و بسیاری مشکلات دیگر وجود دارد که مانع ازدواج ما می شود و دوست داریم آقای احمدی نژاد و معاونان و مشاورانشان به آن اهمیت دهند. مژده ابراهیمی معلول دیگری است که می گوید: خداوند بهترین برطرف کننده نیازهای انسان است و خداوند به وسیله بنده های خود که مهمترین آن فرد رییس جمهور یک کشور است، می تواند مشکلات یک کشور را حل کند. او معتقد است: خداوند این قدرت را به دکتر احمدی نژاد داده که بتواند نیازهای یک معلول را حل کند. جوان معلول دیگری که شهریور ماه امسال ازدواج کرده است می گوید: در این مراسم به همراه همسرم و به عنوان ماه عسل زندگی مشترکمان شرکت کرده ام. همسرم نیز معلول جسمی و حرکتی 50 تا 95 درصد است. مشکل من و او نداشتن شغل مناسب برای همسرم و همچنین مسکن است که بسیار هم پیگیری کرده ام اما با مراجعه به سازمان ها و ارگان های مختلف و بهزیستی نتوانسته ام مشکل را حل کنم. او می گوید: عاجزانه از رییس جمهور می خواهم که مشکل مسکن ما را حل کنند همچنین اشتغال دومین مشکلی است که معلولان با آن همیشه دست و پنجه نرم می کنند. همسر این جوان معلول نیز می افزاید: با داشتن مشکلات فراوان، زندگی آرامی داریم اما به علت اینکه همسرم شغل ندارد نمی توانیم بچه دار شویم چون مجبوریم با خانواده همسرم زندگی کنیم و نه خانه ای داریم و نه سرپناهی از خودمان بنابراین از دکتر احمدی نژاد می خواهم مسئولان را موظف کنند به نیازهای معلولان توجه بیشتری داشته باشند. *** به هر ترتیب آنچه در کلام این زوج های جوان هویداست، مشکل اشتغال و پس از آن سرپناهی به نام مسکن است که اگر مشکل اول به خوبی رفع شود شاید مشکل دوم را خود زوج های جوان مرتفع کنند. آنچه امروز برای نهادهای مسئول امور جوانان و برنامه ریز کشور دارای اهمیت است نگاه کلان به این دو معضل اساسی نسل جوان کشور است چرا که با نگاهی برنامه ریزی شده و بلند مدت می توان قشر جوان کشور را به تشکیل زندگی تشویق و از افتادن در دام آمارهای وحشتناک کشورهای غربی رهایی یافت... |
